Deze keer maar heel even. Er zijn niet zo veel dingen gebeurd.
En nu is het saai. Baasje kan niet met ons naar het bos. Ze mag geen auto rijden. Ze heeft haar arm in een witte doek hangen en tja dan moeten Pongo en ik het mar rustiger aan doen. Ach is niet zo erg. Het weekend hadden we het al drukker gehad omdat onze maat met zijn zus kwam logeren. Pongo en ik willen dan steeds bij ze zijn. En we hadden het druk om goed op te letten. Maat was ziek, niet grappig dus wij hebben hem de voetjes warm gehouden als hij op de bank lag.
Zoal je ziet hebben we weer eens een keer bellen gevangen. Pongo vindt dat kei leuk. Ik begin het steeds leuker te vinden.Ik zag in het begin allemaal gekleurde dingen door de lucht vliegen en een Pongo die probeerde om die dingen te vangen. Het ging zo snel dat ik het amper kon bijhouden.
Baasje heeft nu een grote nieuwe fles gekocht en nou nou dan kan ze toch veel bellen blazen. En als de zon er dan op schijnt zijn de kleuren zo mooi. Ik sta dan ook vaak alleen maar te kijken. en dan gaan die bellen de lucht in en ze gaan soms omhoog soms langzaam soms snel. dan weer komen ze naar beneden, of gaan heel snel vooruit. De wind speelt ook met die bellen.
Kijk zelf maar eens naar al die mooie kleurtjes.
Lieve mensen.
Ik hoop dat ik de volgende keer weer meer weet te vertellen.
En dat baasje mijn verhaal dan kan vertellen aan jullie.
Doodlewoef, doodlewoef, MC Wally de boef.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten