week 37

Doodlewoef, doodlewoef, hier ben ik weer de ondeugende MC Wally de boef.

Ja hoor soms kan ik er wat van.
Baasje zit aan de laptop en ik neem mijn kans waar. Op de tafel staan er altijd bloemen. Deze keer dus ook, zo'n klein potje met allerlei kleine bloempjes erin. Nu staat dat vaasje er al een week hoor. en een van de baasjes heeft er wel iets anders mee gedaan. Ze heeft er een kransje met groene balletjes om gedaan.En ze heeft er andere bloempjes bij gedaan. En dat had ik nog niet gezien, geroken. en wat denk je ..... jawel, ik ga eens kijken en niet alleen kijken, maar ik pak er ook gewoon een bloempje uit. Oeps, baasje kijkt en ziet van alles op de grond liggen. Ze kijkt helemaal verbaasd want dit heb ik nog nooit gedaan.Nou jawel, buiten heb ik ook wel ooit bloempjes geplukt hoor. en volgens mij komt het bloempje wat ik heb gepakt ook uit de tuin van buiten.En toen moest het vrouwtje stiekem wel lachen, maar leuk vond ze het natuurlijk weer niet. Hondjes mogen geen bloempjes plukken! Nu heeft het ene baasje aan tuinkabouter baasje wel even navraag gedaan natuurlijk, zeker omdat ze mij dit nog nooit heeft zien doen. Wat blijkt, het bloempje kwam inderdaad uit de tuin, en weet je...... daar loopt ook vaak een kat te struinen en Pongo en ik vinden die zoooooo leuk. nou om heel eerlijk te zijn, willen we die het liefst gewoon pakken natuurlijk. Die kat sproeit zijn plasjes ook door onze tuin en tegen de deur en dat stinkt heel erg hoor. Komen we in het halletje en dan pffttt, hangt me er toch een stink geur. en dat komt niet door ons ,mocht je dat denken. wij kunnen op z'n tijd ook wel stinken maar dat komt dan omdat er zo'n windje onder onze staart vandaan komt. Maar dit, die geur van die kat, dat blijft hangen hoor.
Nou misschien heeft dat geplukte, in stukken gemaakte, bloempje, wel de geur van de kat gehad. En je weet die moet ik niet dus... weg met dat bloempje.
Hier een paar foto's als bewijs ha ha. Kan tegen me gebruikt worden natuurlijk he!

het vaasje met bloempjes

oh oh, wat ben ik  een kleine boef he

maar oh ook zo lief!

Ineens lag er weer wat anders in onze tuin. Pongo en ik valt dat direct op hoor. dus dat is dan eerst snuffelen, bekijken en ik dacht hee aan dat kleine ding zit een stokje, kan ik hem toch optillen. Mag weer niet van het baasje. wat flauw toch altijd, bah bah, doen we een nieuwe ontdekking mogen we het niet hebben alleen maar snuffelen en kijken.Maar vraag me niet wat het is, ik weet het niet en deze keer weet Pongo het ook niet. Baasje wel hoor, ze vertelt ons dat het pompoenen zijn! Ook weer geleerd dus.

snuffel de snuffel, ik ken dit niet

wat kan ik er mee?

hee een steeltje waarmee ik hem kan optillen!

En jawel, ik had jullie al verteld dat ik misschien zou starten met een andere training. Nou ik ben er nu voor de eerste keer geweest. De training heet focus en zelfbeheersing. Deze keer mocht Pongo dus weer niet mee, alleen ik. Nou zodra de deur van de auto open gaat, bij de plaats van bestemming, dan wil ik uit die bench. Piep piep piep, laat me toch naar de hal gaan. We hebben training in een grote overdekte hal.Maar nee, eerst moet ik buiten een plasje doen. Ik trek en trek, mag niet, maar ik doe goed mijn best om dat toch voor elkaar te krijgen. Hup plasje tegen een boom en maar om me heen kijken of ik andere hondjes zie. Ik weet toch dat ze er zijn, of dat ze komen. Ik hoor een hondje blaffen ,een puppie blijkt achteraf, die al in de hal aan het trainen is. En ik moet nog wachten tot ik naar binnen mag. Baasje maakt de deur open, ik vlieg naar binnen en oeps, baasje met de vingers tegen de deurstijl, auw auw. Er zijn nog andere honden aan het trainen, dus wij weer naar buiten. Ja dan doe ik mijn naam eer aan hoor, MC Wally de boef. Ik wil rennen, ik wil spelen, ik wil naar binnen, ik wil vooruit, ik wil snuffelen, ik wil.................. En dat is nu wat ik ga leren, denk ik, dat ik wel van alles wil, maar dat het baasje toch aangeeft of ik mag en wanner ik mag.
Dan is het eindelijk zo ver, ik mag naar binnen toe. En er zijn inderdaad andere hondjes en ik wil er het liefst naar toe. Zeker die bruine hond daar, in de hoek. als ik die eens aan kan he. Nou dan weet ik het wel.
Hieper de pieper ben ik en de start is dat wij, alle hondjes, rustig worden. Dus baasje krijgt de instructie om mij rustig te krijgen. Kriebelen, masseren, heerlijk. Rust........ en dan hoepla ik wil echt weer spelen hoor. Maar nee op het kleedje, kriebelen, masseren, rust voor het baasje, rust voor mij, rust voor alle hondjes. Het lukt, de rust komt inderdaad in onze hondenlijfjes. Nu gaan we op het baasje letten. Steeds als ik haar aankijk krijg ik klik lekkers. Oke gaat steeds beter. Dan de riem op de grond leggen en doorgaan met dezelfde oefening. Gaat ook goed. En dan mogen we om  beurten los van de riem. kijken of het dan ook lukt. Eerst een hondje maar die gaat zo z'n eigen gangetje, loopt wat rond te snuffelen, en kijkt niet op  of om. Nou dan ikke, ha ha ha, zoef......... ik ren naar de trainster en naar..... jawel dat bruine hondje in de hoek. Hebbes...... Maar dat andere hondje is er helemaal niet blij mee, die moppert tegen mij. En ik geef er lekker niks om, blijf gewoon om hem heen springen. Oeps daar heb je de trainster, en oh oh het baasje. Ik word bij mijn halsband gepakt en meegenomen naar de plek waar mijn kleedje ligt. En weer allemaal tot rust komen....... krijgen wat lekkers en pffttt de rust is er weer. Verder gaat de training. In de bench, eruit mogen komen en contact zoeken met baasje en hup.... klik lekkers. Nou dat kan ik kei goed hoor! Eigenlijk weet ik het wel hoor, hoe het hoort. Maar de andere hondjes zijn vaak zo leuk, en ik wil zo graag spelen. En ik weet ook wel dat ik dat vaak mag hoor, maar ik wil het gewoon altijd mogen..... ik wil........!
Ik wil soms iets anders dan wat het baasje wil.
De tijd vliegt voorbij en het is bijna afgelopen. Om beurten gaan we door het hekje naar buiten, oefenen nog even met de riem los en de riem weer vast maken, maar dat is voor mij ook een makkie. Maar voor dat de oefening begint, eerst baasje aankijken, en zeker als je zoveel andere dingen om je heen ziet, nou dat valt niet mee, maar.... ik doe het wel. Poeh poeh, maar dan... Naar buiten en wederom de zelfde oefening. Contact maken met het baasje en dan verder. Maar ik zie mensen, ik zie puppies, ik zie kinderen, ik zie........ zoooooo veeeel. En na een lange tijd... hee daar is mijn baasje! Hoi, hallo, leuk dat je er ook bent. We gaan naar de auto en dan naar huis. Even rust, even slapen want daarna komen onze vriendjes, onze hondenvriendjes!!!! yeh en dan mogen we gaan rennen en spelen in het bos........ joepie! Dat is wat ik wil.

Alsof ik weet, alsof ik voel, dat de vriendjes gaan komen.... Ik slaap wel even, maar kijk ook vaker naar buiten dan anders.En dan, dan zijn ze er. Joepie onze vriendjes! Ik ben blij, ik spring ik dartel om de vriendjes heen, maar de vriendjes zijn hier nog nooit geweest in ons huis. Ze willen eerst kijken waar ze zijn, maar ik wil met ze spelen, kom op nou..... Maar dat gedrag van mij dat vinden ze niet leuk hoor. Ze mopperen tegen mij als ik te enthousiast rond spring. Nou dan gaan we de tuin even rond snuffelen. Er worden plasjes tegen de struikjes gemarkeerd, een poepje gemaakt door????? En dan komt de rust er langzaam weer in. En wat denk je, krijgen Pongo en ik ook nog een cadeautje. Gaaf man, speeltjes die een kwaakgeluidje maken i.p.v. een piepgeluid. Worden wij even verwend zeg. Super!
Nou de mensen drinken koffie met wat lekkers en wij honden krijgen ook wat lekkers, allemaal een oor!
Gezellig. En dan, als alles op is, dan gaan we naar het bos met z'n allen. Mogen onze vriendjes ook eens naar ons bos toe, waar wij vaak gaan wandelen. Dus eerst in de auto, dan naar het bos.De deuren van de auto gaan open, wij mogen er uit en dan........ rennen yes. Spelen met de gele ring van ons. Wie heeft hem het eerst, wie houdt hem vast en waar gooit het baasje de ring nu weer naar toe. Oh wat hebben we weer een lol met elkaar. In dit bos leven natuurlijk eigenlijk andere dieren, zoals hertjes, konijntjes en haasjes. En een van onze vriendjes heeft een superneus. Ze steekt haar neus in hoog als teken dat ze een geur heeft opgevangen van..... Baasje denkt van een hertje want op die plek hebben ze er laatst een gezien. Pongo en ik niet hoor, dat vinden de baasjes allang fijn. Want anders waren we er misschien wel achter aan gegaan.
Maar goede ons vriendje steekt haar neusje in hoog, wordt steeds alerter en alerter en om te voorkomen dat ze gaat jagen moet ze helaas aan de riem. Jammer hoor, maar ja als we haar dadelijk kwijt zijn , dat willen we natuurlijk ook niet he. Stel je voor, nee niet aan denken! Ze gaat aan de lange lijn en wij, de drie andere doodles, wij rennen nog wat achter de gele ring en elkaar aan. Jippie...... Maar aan alles komt een eind dus ook aan de wandeling. Met z'n allen nog wat drinken op een terrasje bij het geitenboerke. Ja, wij hondjes krijgen ook een bakje water en een koekje. En dan is het weer afscheid nemen van elkaar. Onze vriendjes hebben nog een lange weg te gaan. Ze moeten nog helemaal naar Groningen rijden. Nou goeie reis allemaal en we hopen elkaar weer snel te zien. Doeiiiii
Thuis gaan wij weer lekker naar dromenland. En als ik wakker word dan speel ik met mijn nieuwe speeltje, enne ...... ook die van Pongo. Ik wil ze gewoon alle twee hebben.
En natuurlijk hoort er bij zo'n leuke dag ook leuke foto's. Gemaakt door een van de baasjes en door het baasje van onze doodlevriendjes. Die kan toch prachtige foto's maken!!!!

vriend(innetje) Shanti

vriendje Slim

ikke

Slim

Pongo

yeah!!! Rennen.....

Gekke Pongo, rollebollen in het zand

spelen met de gele ring

rustig aan de wandel

Oh zo fijn in dat grote bos

bij een grafheuvel

een twee in de maat

rennen bij een grote wei

tikkie

kom op met die ring

de vier vriendjes

ik heb hem lekker toch.........zegt Slim

Pongo en ik

Wij zijn dikke vrienden

En wie is het sterkst?

rennen

duo penotti

En hier nog een filmpje van mijn nieuw gekregen speeltjes!

Zondag mochten we weer mee naar het bos. En in het bos stonden nog een paar plasjes water op de grond.
Nu ben ik niet zo heel slim geweest hoor. Baasje roept wel dat ik niet van het vieze water moet drinken uit het bos maar soms doe ik dat stiekem toch. wat denk je..... Heb ik een dag later wel buikpijn hoor. 's nachts heb ik overgegeven. Tja dat krijg je er van he, oeps.
Nou weet ik ook wel weer dat het over gaat, maar het voelt een beetje draaierig in mijn buikje.
Zelfs mijn beloningsbrokjes hoef ik niet.
Dan maar lekker slapen, gaat het wel weer over. En gelukkig was dat ook zo hoor. 's Middags wilde ik wel weer wat eten, had nog een keer dun gepoept, en s'avonds was het leed weer geleden.


En even voor de belangstellenden ik woog laatst 16,3 kg en ben 48,5 centimeter hoog, schofthoogte.
Dat betekent dat ik Pongo heb ingehaald. Die is nl 46,5 centimeter hoog.en hij woog 16.2 kg.
Dus ik ben weer gegroeid! Wat word ik toch groot he! Wat wil je ook, tien en een halve maand.
Weet je, dat betekent dus ook dat ik bijna een grote hond ben, dat ik dan volwassen ben, en wat betekent dit dan voor mijn blog? Mijn blog is een tocht in mijn groeiproces naar volwassen hond, en dat ben ik dan. Dus einde blog dan?! Nou ik zal mijn kleine grote hondenhersentjes er eens over laten nadenken.
Voor nu doodlewoef, doodlewoef, heel veel lieve groetjes van mij, MC Wally de boef. Tot volgende week!