week 33

Doodlewoef, doodlewoef, hebben jullie zin in mijn vervolg verhaaltje, vraagt MC Wally de boef.

Nou dan neem ik jullie gewoon weer mee in het vervolg van mijn avonturen en mijn groeiproces naar volwassen hond en dat komt steeds dichter bij.
Nou had ik vorige week verteld dat ik bij mijn maat in het zwembadje had gespeeld he. Mijn beertje had ik ook bij me, en nu waren er twee van die lieve meisjes die mijn beertje in het water hadden gedaan. Beertje mocht ook zwemmen, maar beertje kan niet tegen zwemmen. Beertje was al oud, heel oud, en hij wilde niet goed drogen, en uiteindelijk was beertje stuk, en nu heb ik geen beertje meer.
Baasjes hadden wel een andere knuffel voor me, maar ja boef Wally, ikke dus, en Pongo, wij molden de knuffel al heel snel. Neusje er af, vulling eruit, en nu weg ook die knuffel! Slaap nu zonder knuffeltje, snif, snif
Een beetje jammer is het wel he, mijn lieve beertje weg, daar beet ik niet op! Die mocht altijd mee in de bench als ik ging slapen.Ach wie weet krijgen we nog wel een keer een andere lieve beer. En nu zijn Pongo en ik ook aan de beer van Pongo begonnen, met knabbelen he. De oortjes hebben we al half op gegeten. Mogen we niet van baasje. Nou dan kruip ik gewoon bij het baasje op schoot en knabbel aan haar oortjes. Ja die heeft niet van die grote oren hoor. Ha ha.

Bij de rally-o training mocht ik met een baasje achter een schot werken, zo'n houten muurtje zeg maar. Konden we samen rustig werken zonder dat ik steeds naar al die andere hondjes moet kijken. En ik deed het kei goed.

Weet je dat er mensen uit allerlei landen naar mijn blog kijken? Dat had ik al eens verteld he. Maar deze keer zelfs uit Rusland! Kunnen die ook mijn verhaaltjes lezen??? Of kijken die alleen maar naar de foto's?

En jawel hoor, vorige keer vertelde ik al dat Pongo in de trein en bus had gezeten en ik nog niet. Wat denk je...... deze week mocht ik ook mee. Echt helemaal onverwachts!
Om te beginnen mocht ik, Pongo natuurlijk ook he, met de auto mee naar onze maat. Hij was eigenlijk ziek, is niet zo leuk he, en hij kwam ons mee ophalen, samen met zijn moeder. Baasje kan nog steeds zelf geen auto rijden. Onze maat zat in het midden op de achterbank en Pongo zat aan een kant en ik aan de andere kant van onze maat. Ik heb mijn kopje bij hem op schoot gelegd, en Pongo zat met zijn rug tegen hem aan. Zo zat onze maat lekker tussen ons in. Wij, Pongo en ik, hebben heel goed op hem gelet en waren super lief voor hem. Jammer genoeg heeft hij niet met ons kunnen spelen die dag, hij heeft veel op de bank geslapen.
En zijn zus moest voor de eerste keer op vrijdagmiddag naar school. Tot nu toe was ze altijd op vrijdagmiddag vrij. Dus hebben Pongo en ik veel samen gespeeld. Lekker in de tuin gerend, door de struiken, rond de trampoline, onder de glijbaan door, over de stoep, over het gras. Lijkt wel een race circuit. En ineens springt er iets roods op het hekje. Nou die heb ik eens weggejaagd. Het was een kater. Die woont daar wel, maar eh, die speelt toch niet met ons, dus dan gaat hij maar weer weg hoor.Anders mept hij ons dadelijk nog, deed die andere kat ook een keer.Dus weg er mee....... woef woef. En zo ontdekte ik eigenlijk dat ik over het hekje kon kijken. Dat is grappig. Zo kon ik ook zien dat de auto terug kwam, dat ze met de fiets weggingen en terug kwamen. Ja alles kon ik zo bijhouden, en natuurlijk Pongo ook he.
Nou hier een paar foto's dan vooruit.........

even uitrusten van al dat rennen

en even poseren

mijn favoriete plekje om te liggen

saampjes

Pongo zegt:"Ik pak je"

hee wat zie ik toch allemaal

hee kat kom maar

En wie komt daar aan?

Ja school is even uit, even begroeten natuurlijk

En toen het weer tijd was om naar huis te gaan, jawel toen gingen we met de trein en de bus.

Moet je eerst wachten tot er een trein komt natuurlijk. Nou wij zitten daar op een bankje en dan komt er toch ineens iets aan gereden, heel snel en flinke herrie. en die stopte echt niet. Het was een trein waar auto's op kunnen staan, een hele lange trein. Maar knappe ikke, en knappe Pongo, wij bleven gewoon rustig liggen.

Ja en toen duurde het nog weer een tijdje voor we weg konden. De trein had vertraging, dat riep een meneer door een microfoon. Die baasjes van ons hadden wel wat moois bedacht hoor. Een baasje zou, als ze klaar was met werken, met de trein komen, om vervolgens weer over te stappen om met het andere baasje en Pongo en mij terug te reizen. Anders ging dat niet goed natuurlijk. Want je stapt niet zo maar in een trein hoor. moet je eerst een trapje op. en tussen het trapje en het perron zie je een gat en kijk je zo op de rails. En stel je voor dat we daar tussen komen??? En als baasje dat alleen met ons zou moeten doen, zou dat wel lukken??? Misschien als haar hand beter is dat het dan wel zou gaan, en als ik al een keer met de trein was geweest. Maar als ....als.......... dat is nu niet. Dus hadden de baasjes het op deze manier bedacht. Ik dacht wel even, help, moet ik daar in. Dat wil ik niet. Ik vond het een beetje eng. Baasje tilde me op en zette me zo in de trein, niks eng trapje. En dat was dan ook het enige moment waarin ik het spannend heb gevonden. Voor de rest ben ik gewoon lekker gaan liggen. Baasje maakte een foto en zei tegen de mevrouw die bij ons in de buurt zat , dat het de eerste keer voor mij was om in de trein te zitten. Die mevrouw dacht dat ik al heel vaak in de trein had gezeten omdat ik het zo goed deed. Baasjes waren helemaal trots op mij. Nou ik vond het een makkie hoor. Ook al maakt de trein een ander geluid dan de auto, maakt mij echt niets uit. En Pongo, die wilde bij het baasje op schoot.  Kon hij lekker rond kijken.

samen in de trein.

Pongo bij het baasje op schoot

en ik lig lekker op de grond

Nou de reis was tot zo ver dus goed gegaan. Mooi toch! En dan stopt de trein en gaan er allemaal mensen uit en in. Wij pas na een paar keer te hebben gestopt. Uit de trein, het trapje af, dat deed ik kei goed. en dan staan er heel veel mensen die de trein in willen, en op die plek komen ook heel veel treinen. Maar wij kanjers, gaven er niets om. Vervolgens moesten we een hele grote trap naar beneden, ook makkie toch. En dan door een grote hal op weg naar de bussen. en die staan er daar heel veel. Goh weer iets nieuws.

allemaal mensen en treinen

en dan door de grote hal naar de bussen

Wij hoefden niet te wachten want de bus stond al klaar. en om daarin te stappen, dat was helemaal niet eng. Dan kun je niet ergens tussen vallen en naar beneden kijken. dus hup we zaten direct in de bus en we hadden plek zat, Pongo en ik. Weet je dat we in de trein een honden dagkaartje moesten kopen en in de bus hoefden we niets te betalen. Ook daar hebben we ons keurig gedragen, alsof we het elke dag doen, reizen.

mijn treinkaartje

wat liggen wij hier toch lief he.

ach alles gaat goed dus ik slaap gewoon lekker

Dit avontuur is weer goed verlopen.

Zaterdag gingen we nar het bos. Baasjes hadden gewacht met te vertrekken omdat het eerst erg regende. De zon scheen en wij dus naar het bos. zijn we heerlijk aan het wandelen krijgen we toch een mega bui op ons kop. Tjonge tjonge. Schuilen ging helemaal niet want het drupte gewoon door de takken heen. Pongo en ik gaven er niets om, wij renden gewoon door. Baasjes waren heel erg nat en die haren van hen, grappig hoor, ik kende ze bijna niet meer terug. alsof er een plat dekseltje op de kop lag ha ha.

En de bui was weer weg en de zon scheen weer heel erg lekker.

natte ikke

natte Pongo

zo zie ik er nat uit

wat een ratje he

Als afsluiting heeft het baasje een filmpje gemaakt.

Van die fijne natte boswandeling.

Bij het eerste stukje hoor je wel de regen, maar niet op het filmpje te zien. Is ook maar gemaakt met haar telefoontje. Nou ik hoop dat jullie weer een beetje hebben genoten van mijn verhaaltje. Enne tot de volgende keer maar weer. Hier nog het filmpje. doeiiiiiiiii, MC Wally.

Nog even het laatste nieuwtje.......... Ik heb een nieuwe knuffel gekregen, had het baasje op de kermis gewonnen. Ik had er heerlijk mee geslapen en wat denk je, ik wil er mee spelen, samen met Pongo en..... vulling komt er al weer uit. wordt toch eerst weer repareren en dan mag ik hem pas weer hebben. Het is wel een super zacht beertje! En nu weet je weer waarom ik MC Wally de boef ben he, doodlewoef doodlewoef! Tot de volgende keer!